Hallo Bangkok!

Zeven jaar geleden was ik hier al eens twee dagen. Grote stad, veel namaakartikelen: dat is alles wat is blijven hangen. Hoog tijd voor een herkansing.

Gistermiddag kwam ik aan op het kleine Don Mueang vliegveld en na een soepele visumstempel was ik met een superkitsch barbieroze taxi een flinke file later daar waar ik wezen moest. De chauffeur kon geen Engels lezen, dus mijn briefje-in-blokletters had geen nut. Het telefoonnummer van het hostel was de oplossing, hij belde gewoon even om te vragen waar ik heen moest. Met een glimlach kom je hier overal.

Ik heb mezelf een splinternieuw minimalistisch design hostel aangesmeerd, 3HOWW Hostel in Sukhumvit, tussen glimmende shopping malls en hoge kantoorgebouwen. Met een metro en skytrain om de hoek. Kilometers verwijdert van de backpackersgekte rondom Khao San Road, dé bekende straat waar jonge backpackers die voor het eerst buiten Europa komen kijken, zich verzamelen om emmers bier te drinken. Alcohol verlamt hun heimwee ongetwijfeld.
In mijn hostel geen dreadlock-backpackers of 18 jarigen, ik zit tussen gelijkgestemden die 's avonds om elf uur gaan slapen.

Vandaag kocht ik een gezellig ogende stadsplattegrond, een minireisgidsje (we zouden in Europa het assortiment van Kinokuniya bookstores moeten hebben!), een nieuwe bloemetjesjurk, lippenbalsem en fruitchips. Dat was het wel zo'n beetje. Tegen vier uur moest ik nog lunchen en aangezien het regenseizoen met bakken uit de lucht kwam en het aan alle kanten bliksemde en donderde, streek ik neer in een shopping mall. Daarna moest ik nog schone was regelen en voor ik het wist was het al donker en barstte de volgende hoosbui los. De tijd haalde me in. En: shit, waar heb ik toch die paraplu opgeborgen?

Het voelde vandaag meer als Singapore, of Bukit Bintang in Kuala Lumpur. Afgezien van al die onleesbare Thaise tekst.
Morgen weer een dag. Dan moet echt eerst de was gedaan worden.