Azië, ik kom eraan!

Zitten jullie er klaar voor? Het wordt wel weer eens tijd voor Azië, al zeg ik het zelf. Het is tenslotte alweer 1,5 jaar geleden dat ik vanuit Bangkok terug vloog.

Daarom: nog drie nachtjes en ik vlieg naar Kuala Lumpur! Twee nachten om even bij te slapen en met een Maleise vriendin wat te eten. Dinsdag vlieg ik door naar Medan, Indonesië. Vanaf daar is er geen planning meer. Beste vriendin Eva zwerft ook over het noordelijk deel van Sumatra, dus het is de bedoeling dat we in de dagen die volgen elkaar ergens gaan ontmoeten om samen verder te reizen tot eind mei.
Na drie weken in Indonesië vliegen we beiden verder. Zij naar Thailand, ik door naar Penang, Maleisië. Gewoon, omdat je in Penang zo lekker kunt eten. Na een week in Maleisië, vlieg ik begin juni weer terug naar Nederland.

Het klinkt allemaal best heel georganiseerd, al zeg ik het zelf.
En ik heb er zin in!

En toen was het ineens februari!

Nog steeds zonder update van mijn reis door Scandinavië. Oh oh, het is de hoogste tijd voor een super-update.

Die treinreis naar Stockholm in december was absoluut geweldig. De eerste etappe bracht me tot Hamburg, een stad die een wat dubieuze indruk achterliet. Het regende non-stop, alle winkels en kleine cafeetjes waren dicht op zondag en maandag en nou ja... ik kon er m'n draai niet zo goed vinden. Wel had ik een heel fijn onderkomen via AirBnB, zeker een aanrader!

De reis ging verder noordwaarts naar Kopenhagen. De trein ging onderweg op een ferry en zo voer ik Denemarken binnen op een trein én boot. 

Kopenhagen was een plaatje, ondanks de vele regen in de eerste drie dagen. Rode huizen, gele huizen, blauwe huizen, pastelroze huizen: alles was er! Wisten jullie trouwens dat er net zoveel wordt gefietst als in Amsterdam? Het is een heerlijke fietsstad, niet dat ik dat gedaan heb, want ik heb een hekel aan fietsen in de regen. 

Na vier nachten ging de trein verder, over de Sontbrug naar Zweden. Eerste halte: Malmö. Een kleine Zweedse stad, gemoedelijk, nog meer wind en regen, leuke cafés, een heus kasteel en een groot park. 

Maandag nam ik de trein naar Ystad, na alle grote steden was het heel even tijd voor rust. Onder Wallander-lezers is Ystad ongetwijfeld bekend. Ik vond er een kleine 'konsthantverkarna', een samenwerkingsverband van lokale kunstenaars en handwerk(st)ers, gericht op het behoud van traditionele technieken en ambachten. Sieraden, houten voorwerpen en natuurlijk handgesponnen wol. Het behoeft geen uitleg dat ik een mooie streng wol heb meegenomen hè.

De laatste treinreis bracht me op dinsdag naar Stockholm. Een reis door eindeloze bossen, heuvels en langs rode en gele boerderijen.

Stockholm was een oude bekende, in 2004 en 2009 was ik hier ook. Ik -hartje- Stockholm. Vijf nachten deze keer. Fijn dwalen door oude straatjes, thee drinken in de leukste cafés en genieten van deze heerlijke stad. Donderdagmiddag kwamen papa en mama ook, samen brachten we dit laatste weekend door.

Zaterdag ging ik in m'n eentje de archipel in. De boot bracht me naar Grinda, ik las dat het een mooi eiland was met een klein restaurant, een boerderijwinkel en prachtige wandelpaden. Samen met twee Zweden stapte ik na twee uur varen uit op een steiger omgeven door bossen. Het eiland bleek compleet verlaten, de boerderijwinkel was dicht, het restaurant was dicht en alle vakantiehuisjes in de bossen waren donker. 

Ik wandelde rond en vroeg me af waar die twee Zweden heen waren gegaan. De natuur was prachtig en vooral doodstil, het geluid van vogels en ruisende takken was het enige. Het was koud, de plassen op de onverharde paden waren bevroren. Aangezien ik me had ingesteld op een winkel en restaurant, was ik niet heel erg voorbereid op een buitenlunch bij vrieskou (die noodvoorraad platgedrukte mueslirepen en pinda's helemaal onder in mijn rugzak kwam ineens goed van pas). Toen de zon rond half drie (!) onderging, kwam de enige boot van die dag aan voor de reis terug naar Stockholm. Ik had nooit gedacht dat ultrazwarte thee uit een kartonnen beker zo lekker zou smaken na een dag op een koud eiland. Maar oh wat was Grinda indrukwekkend mooi, misschien wel mooier dan bij zomers drukte. 

Een betere afsluiter van twee weken reizen was er niet. 

Zondag dronken we met z'n drieën een laatste glögg (Zweedse glühwein) voor we naar het vliegveld terug gingen. In twee uurtjes stond ik op Schiphol. Einde treinavontuur.

Het treinreizen was prettig, ik had alle tickets vooraf gereserveerd en had zo de meest voordelige tickets op zak. Op die manier hoeft treinreizen niet duur te zijn. Het was heerlijk om met een boek in de hand onderweg het landschap langzaam te zien veranderen. Van de eindeloze weilanden rond Gouda naar het licht glooiende landschap in Duitsland, de eilanden en weiden in Denemarken en de dichte bossen in Zweden. Een manier van reizen die voor herhaling vatbaar is, langzaam, bedacht en rustig. 

Herfstblaadjes en winterplannen

Goudgele bomen die de stad nog een laatste dosis licht lijken te geven, voor de donkere wintermaanden beginnen. Dat is wat ik zo mooi vind aan de herfst. Ik maakte lange wandelingen door de stad, door bergen blaadjes en genoot van de heldere luchten de afgelopen dagen.

Intussen zijn er winterplannen:
Over vier weken vertrek ik voor een tweeweekse treinreis van Gouda naar Stockholm. In stukjes kocht ik de afgelopen tijd treintickets, die verrassend voordelig waren wanneer je ze exact drie maanden voor de reisdatum boekt. Aangezien alle treintickets inmiddels vast staan, heb ik ook de overnachtingen geboekt. Dit wordt eens wat anders dan het 'op de bonnefooi reizen' waar ik zo aan gewend ben.

De eerste halte is straks Hamburg, waar ik gelijk iets nieuws ga proberen. Via AirBnB heb ik een kamer bij mensen in huis geregeld. Nog nooit eerder gedaan, maar wel veel goede verhalen over gehoord, dus ik ben heel erg benieuwd of ik het leuk ga vinden.
Daarna gaat de treinreis door naar Kopenhagen, Malmö en door naar Stockholm. De laatste vier dagen van mijn reis komen mijn ouders ook naar Stockholm om een weekend samen door de stad te struinen en samen terug te vliegen naar Nederland. Gezellig!

Als iemand nog leuke tips heeft voor één van deze steden, hoor ik het graag!

Zeeland: strand, zee en zon

Afgelopen zomer hadden mijn zus en ik het met oma (bijna 80!) erover dat ze in alle uithoeken van Nederland wel eens geweest was. Nee, was haar antwoord met een diepe zucht: Zeeland, daar was ze nog nooit geweest.
We ondernamen direct actie en amper twee maanden later, eind september, vertrokken oma, mama, zus en ik in de auto voor drie dagen naar Zeeland. Gewoon, omdat het kon.

Omdat we toch alle tijd van de wereld hadden, reden we via de Rotterdamse Europoort, over de Haringvlietdam, Brouwersdam en Oosterscheldedam richting onze B&B in Middelburg. De portie vaderlandse geschiedenis was weer binnen.

In Middelburg is B&B Het Zevende Continent absoluut een aanrader. Stijlvol en betaalbaar, maar bovenal heel erg gastvrij. Oma genoot van het uitzicht over de gracht voor het huis.

Ons weekend vulde zich met de typische Zeeuwse dorpen die je gezien moet hebben: Veere, Domburg, Vlissingen en natuurlijk Middelburg zelf. Stadswandelingen, veel koffie en thee, strandwandelingen en eindeloze zeegezichten.

Zeeland was mooi!

Lille: het Parijs-zonder-Eiffeltoren

Vanuit Gouda was ik in minder dan 2,5 uur met de trein in Lille, één overstap in Rotterdam en iets voor tienen uitstappen in het uiterste noorden van Frankrijk. Het is een raar idee dat ik bijna sneller in Frankrijk ben dan bij mijn ouders in Overijssel.

Op 10 juni begon die eerste dag in Lille met een kop thee, glas jus d'orange en een verse croissant op een terras. Het was twee jaar geleden dat ik voor het laatst volzinnen Frans sprak, maar mijn taalkennis bleek nog volledig te functioneren. 

Lille leent zich uitstekend voor rondslenteren, het centrum is compact en bestaat uit een oud en nieuw gedeelte. Het oude deel doet denken aan het bakstenen Antwerpen, het nieuwe aan het statige Parijs. Twee lange dagen dwaalde ik door de straten van deze stad, de Franse sfeer hing in elke straat, de geur van verse baguettes op elke hoek. 

Waar moet je zijn?

Gastama Hostel & Bar voor een strakke tweepersoonskamer, riante dorm en/of drankje in de hippe bar.

Meert voor de échte wafels uit Lille en recht tegenover het Basilic Café voor een goede lunch.

Maison Folie Wazemmes voor de alternatieve touch: intieme concerten, tentoonstellingen, kunst, een café.

En als er dan nog tijd over is kun je de metro pakken naar Roubaix voor het Musée de la Piscine, gehuisvest in -juist- een oud zwembad. Alleen al daarom de moeite waard! 

Waar beter sloot ik deze twee dagen in Frankrijk af dan in de Carrefour hypermarché in het Euralille shoppingcenter direct naast het treinstation. Met een tas vol kaas en andere Franse lekkernijen stapte ik op dag twee 's avonds laat weer in de trein terug naar huis. 

Frankrijk is altijd een goed idee. En verrassend dichtbij!

Porto, oh Porto

De eerste dag vond ik Porto vooral een stad met eindeloze heuvels, wegen die alleen maar omhoog leken te gaan en steevast op een ander pleintje uitkwamen dan door mij was uitgedacht. Het soort verdwalen waar ik goed in ben.

Porto werd leuker toen in de weg leerde kennen, hoe ik vanaf de rivier naar het hostel kon lopen zonder de hoogste heuvels te moeten passeren. Nog leuker werd het toen ik in het Portugees pastel de nata (custard taartjes) en thee leerde bestellen. En het allerleukst was Porto toen ik na Coimbra, Évora en Lissabon voor een laatste nacht terug kwam en eigenlijk nog veel langer had willen blijven.

Porto was mooi, echt heel mooi. Klein, maar wel echt de moeite waard. Overal huizen met prachtige blauwe (en groene, en gele) tegeltjes. Overal kleine pleintjes met bomen. Straten waar hoog in de lucht de was wappert in de wind. Oude vrouwtjes die schuifelend hoge hellingen trotseren en mannetjes die 's middags op het plein onder de bomen zitten.

Het São Bento station is van binnen een betegeld juweeltje, echt even gaan kijken! Achter de grote kathedraal gaat een netwerk van smalle steegjes en trappetjes omlaag naar de rivier, heerlijk dwalen en af en toe even stil staan op kleine open plaatsen, luisteren naar muziek die uit huizen komt en kijken naar wapperende was. De Luis I brug geeft van bovenaf mooi uitzicht over de stad en eenmaal aan de overkant in Vila Nova de Gaia kun je bij elk willekeurig porthuis een rondleiding met proeverij doen. Rondom metro Bolhao vind je de overdekte markt en de waanzinnig betegelde Capela das Almas.
Porto is een stad om in rond te dwalen, smalle straatjes uit te proberen, kleine cafés binnen te lopen en op pleintjes en uitzichtpunten te genieten van het Portugese leven.

Mijn tips:

A Vida Portuguesa is voor de mooiste (retro) souvenirs, alles Made in Portugal.

Bij O Nata Douro kun je terecht voor thee/koffie en pastel de nata. En voor ontbijt en lunch.

Het Moustache Cafe is 'the hipster place to be'.

Eenvoudige, maar goede Portugese maaltijden vind je bij Cafetaria Larica.

En als laatste het Garden House Hostel om in alle rust bij te komen van een dag wandelen in deze prachtige stad.

Wat te doen in Dublin - 2

Omdat zes dagen voor Dublin wat aan de ruime kant was, namen we ter afwisseling de trein naar Howth en Dalkey.

Howth is een ruig schiereiland met klein vissersdorpje waar zeehonden in de haven zwemmen. Er loopt een gemarkeerde route over de kliffen naar de vuurtoren waar we aftakten naar de Summit Inn pub voor een kopje thee. Terug in het dorp aten we fish 'n chips bij Beshoffs Bros, dé plek waar je moet zijn voor goede vis.

Dalkey is de plek waar de 'rich and famous' van Dublin zich hebben gevestigd. Onder meer Bono van U2 en Enya hebben hier een huis achter een hoog hek. Maar Dalkey is ook een kastelendorp en een dorp vol kleine pubs. We maakten aan een wandeling naar Killiney, het volgende station langs de spoorlijn. Onderweg beklommen we Killiney Hill voor een weids uitzicht over de baai van Dublin links en de Wicklow Mountains rechts. 

Een half uur met de trein naar het noorden of zuiden en je staat écht buiten de stad.

Wat te doen in Dublin - 1

Begin oktober, ik was net goed en wel terug uit Azië, vroeg mama of ik nog plannen had voor een stedentrip in de winter. Dat ze wel graag mee wilde als ik een voordelig ticket kon vinden. We voegden diezelfde avond de daad bij het woord en vonden een Ryanair koopje naar Dublin. 

Na zes dagen is dit de top vijf die je wat mij betreft niet mag missen:

1. 's Avonds in de pub een bord 'Irish stew' eten met een glas donker bier erbij. Pak gewoon de buurtpub, degene die het minst aantrekkelijk oogt, stap door de dubbelen deuren met zware gordijnen naar binnen. Bestel aan de bar een bord eten, kies een tapbier dat je nog niet eerder hebt gehad en zoek een tafeltje langs de muur of een lege barkruk. Plezier gegarandeerd, ook als je -zoals ik- geen echte kroegtijger bent.

2. De Chester Beatty Library bezoeken. De geheime tip, een prachtige collectie papieren, boeken en prenten uit het nabije en verre oosten. Toegegeven, het heeft niet veel met de stad Dublin te maken, maar als je een uurtje over hebt en van papier en boeken houdt, is dit echt de moeite waard. Ook fijn: het is gratis.

3. Guinness Storehouse, ook als je niet van bier houdt. Guinness is iets totaal anders dan wat we in Nederland bier noemen. Het is donkerder, smakelijker, voller, minder bitter. Alleen al voor de gratis pint (ok, die zit gewoon in de entreeprijs) in de Gravity Bar helemaal bovenin, is dit de moeite waard. Het uitzicht over de stad is prachtig! Mocht dat bier op een lege maag vallen, dan kun je eerst op de zesde verdieping een goed hapje eten bij Arthur's Bar.

4. Winkelen of een hapje eten in het Powerscourt Townhouse. Eén van de vele oude townhouses, prachtig gerestaureerd en vol met bijzondere kleine winkels. Van een heuse poppendokter op de bovenverdieping tot een fijne wolwinkel beneden en modeboutiques her en der. Tussendoor zitten er een paar kleine en goede cafeetjes en restaurants voor een snelle kop koffie of een langzame lunch.

5. Slapen in het Generator Hostel. Laat je niet afschrikken door het woord hostel, behalve slaapzalen hebben ze aparte verdiepingen voor tweepersoons kamers met eigen sanitair. Precies als in een gewoon hotel, maar dan best heel voordelig. Generator staat in Europa bekend om zijn moderne, strakke inrichting en goede voorzieningen. De wijk Smithfield is tevens erg 'upcoming' en wordt hipper en hipper.

Hallo 2015!

De laatste dagen van 2014 gingen snel. Eerste Kerstdag kwamen pap en mam eten, wandelden we door de regen en onder prachtige wolkenluchten met regenboog door de polder en bekeken we na het eten het sprookjesachtig verlichte stadhuis. Ik waande me even in Disneyland.

Tweede Kerstdag was voor thee en chocola (nee, niet allemaal tegelijk). En voor boeken en films op tv. Daarna ging het sneeuwen en veranderde de wereld heel even in een wit sprookjeswonderland.

Nu is het januari. 2015. Het klinkt nog steeds wat ver weg, maar het is er wel. Er zijn geen duidelijke plannen of goede voornemens. Januari is altijd voor het afronden van 2014 breiprojecten, dingen die anders in een mand blijven liggen. Ik brei een tweede sok en maak een muts af. Intussen lees ik een interessant boek van Dan Kieran over slow travel, The Idle Traveller. Over langzaam reizen en om je heen kijken. Ik herken een deel van mezelf in het boek, maar vind tegelijkertijd dat het nog 'beter' kan. Misschien liggen daar kansen en voornemens voor dit nieuwe jaar verstopt?

Januari is ook voor Dublin, over twee weken zit ik in een Ierse pub en slaap ik naast een whiskey stokerij!

Links en rechts door de Randstad

Reislust stopt niet bij thuiskomst. Het gaat maar door. En door. En door. Ik boekte een ticket naar Dublin (nog 40 nachtjes!) en een naar Porto. Ik droom van plannen om weer terug naar Indonesië te gaan ergens ver weg in 2015. Intussen dwaal ik wat door de Randstad, van museum naar museum, van wolwinkel naar wolwinkel en van het ene theekopje naar het andere.

Op een zondagmiddag eind oktober leidde ik Ting, een Taiwanese toeriste die ik via Instagram ken, rond in Rotterdam. Van modern naar oud en weer terug naar modern. Ze genoot van de stad en ik leerde weer met open ogen naar doodgewone Hollandse dingen te kijken. Een kwartier stonden we te wachten voor een brug die open ging, ik keek ernaar zoals Ting, die vol verwondering voor de eerste keer in haar leven een brug zag openen. 

Op een ijzige donderdag bezocht ik voor de eerste keer in mijn leven het Rijksmuseum. Ik heb al 16 jaar een Museumkaart, maar op de een of andere manier heeft het Rijks nooit op mijn lijstje gestaan. Het was prachtig! Ik fietste daarna kriskras door Amsterdam en concludeerde dat ik een groter fan ben van Rotterdam dan van onze hoofdstad. Het krioelt er van de toeristen, in winkels word ik in het Engels aangesproken en je betaalt de hoofdprijs voor een kopje doodgewoon theewater. Echt typisch Nederlands voelde het voor mij niet.

Met mijn Oma ging ik naar het Spoorwegmuseum in Utrecht, ik fietste een paar keer door Rotterdam en gisteren bezocht ik alleen het Gemeentemuseum in Den Haag. De Rothko tentoonstelling is fenomenaal. Zijn kleurvlakken zuigen je mee het schilderij in, heel bijzonder. 

Zomaar wat mooie plekken en adressen van de afgelopen maanden, die met de wereld gedeeld moeten worden:

Lokaal Espresso in Rotterdam. Niet alleen voor espresso, maar ook voor echt lekkere thee en worteltaart een succes.

Shop Elle Aime in/op de Rotterdamse Zwaanshals is een bezoek waard. Twee (of drie?) deuren verder zit Ja Wol, de mooiste wolwinkel van de stad en in de rest van de straat sla ik nu nog heel veel andere adressen over die allemaal de moeite waard zijn.

Pim Coffee, Sandwiches & Vintage in Den Haag. In het hippe Zeeheldenwartier vind je heel veel leuke adressen. Pim heeft alles: koffie, thee, lekkere taart en vintage spullen. 

Weldraad in Amsterdam. Mijn nieuwe ontdekking tussen de wolwinkels. Bij Weldraad kreeg ik thee, dat was al een pluspunt. Verder verkopen ze alleen natuurlijke materialen en zijn ze best betaalbaar.

Gys en Daen's in Utrecht. Gys is een biologisch eetcafé en Daen's een gezellige plek om thee te drinken of te lunchen.